Sandalen of boerka

Gisteren op stap met de kinderen. Het binnenland in, naar Oma ‘Pitoe’.

En zoals gewoonlijk ook verwend door Oma Pitoe. Zowel de kindjes als ik krijgen nieuwe sandalen. Voor zus de obligate roze met bloemetjes. Voor broer stoere beige. En voor mij schattige halfhoge met bruine riempjes. Niets bomma-achtigs, niets tuinbroekvrouwenachtigs. Gewoon allround, maar lief.

Nadien voor een hapje en een drankje naar de speeltuin, de Drie Fonteinen in Vilvoorde. Het valt mij op dat m’n geboorteplaats intussen flink multicultureel geworden is. En met de exotische temperaturen dezer dagen wanen we ons bijna in het buitenland.

Veel vrouwen in boerka ook. Ook eentje, duidelijk een origineel Belgische met blauwe ogen en bleke teint, maar toch in vol ornaat. Ik bedenk dat ze het nu allemaal wel warm moeten hebben in die zware grijze stof.


Toevallig lees ik nu over de Islam. Een aparte bijlage van Knack (maart 2007). Kwestie van wat meer te weten te komen hoé Islamgelovigen nu precies denken, welke stromingen er allemaal zijn en hoe ze hun geloof beleven.

Ik moet denken aan een quote uit deze Knack van een 40-jarige overtuigde moslim. ‘Mijn vrouw heeft op een bepaald moment zélf gekozen om de boerka te dragen. Ik heb haar nooit gedwongen.’

---

’s Avonds laat terug thuis.

Ik laat trots m’n nieuwe aanwinst zien aan manlief. Hij vindt ze niet ‘sexy’ genoeg. Niet hoog genoeg (ook al toren ik nu al boven hem uit als ik schoenen draag hoger dan 5 cm). Te weinig frullaria. Foute kleur. ‘k Ben ontgoocheld. Ik had ze wel degelijk gekozen, met zijn smaak in gedachten.


En dan denk ik: Wat is het verschil? Boerka of sandalen?
Hij heeft mij inderdaad ook nooit ‘gevraagd’ andere schoenen te kopen. Maar je moet al wat sterk in je schoenen staan (haha! leuke woordspeling!), om niet toe te geven aan de druk. Maatschappelijk, cultureel bepaald of persoonlijk.

Tja.

“You can’t please everybody. So you gotta please yourself.” (‘Garden Party’ Ricky Nelson - Gisteren op de terugweg op de radio…)