De kindjes konden vorige zondag, héél vroeg op de ochtend dan wel paaseitjes rapen, maar daar stopt de interesse dan ook.
De jacht veel leuker dan de vangst.
Moeder het ad-interim paaskonijn doet de restantjes dus elke dag plichtsgetrouw mee naar 't werk. Elke dag ééntje, zo geraken ze wel op... Nog 14 te gaan. Pfff! (en eventjes geen rekening houden met een overmaat aan calorieën ;-) - Of een levercrisis...)
Stuk krijg je ze niet zomaar, die deksels harde paaseieren. 'k Steek er dus ééntje in een plastiek diepvrieszakje. Kort op slaan met m'n vuist. Pats!
Splinters chocolade schieten in 't rond. (Gelukkig wel tegen de kanten van het zakje.)
Yes!! Die is ook al dood.
Ik grinnik in mezelf met zoveel analogie met het levend kroketje van Muisje gisteren.
(Ook al niet geschikt voor Michel van Gaia!)
woensdag, april 11, 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten