Ik zie ze graag, m'n twee kleintjes. We knuffelen veel en geven mekaar veel kusjes. En we kunnen ook stevig ruziemaken. Ook dàt hoort erbij.
's Avonds maken we tijd voor elkaar. Een beetje zot doen en samen lachen, de dag overlopen of een verhaaltje vertellen. Of zingen. Hoeba-hoeba-hoeba-hop-hop-hop.
Als Wol gaat slapen, vraag ik hem of ik hem mag opeten.
'Zodat ik je altijd bij mij heb.' Dat mag niet.
'En enkel je oor dan?'
Dat wel.
Waarna ik haphaphap in z'n oor en hij giechelt als een zot gibbergatje.
Geluk zit in kleine dingen. Oorsmeer bijvoorbeeld.
dinsdag, oktober 23, 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten