Wol en Muis mogen elk één knuffel meedoen op reis. "Want je moet er elk goed voor zorgen", voeg ik nog toe.
Muis begint al onmiddellijk te onderhandelen.
"En twee kleine knuffels, mama?"
Ik antwoord niet, want weet intussen wel dat Muis toch haar zin doet. De gedrevenheid van papa en pittbullmentaliteit van mama.
Of was het nu omgekeerd?
Terwijl Wol z'n favoriete hond pakt, zie ik Muisje de twee kleine Lola's en nog een ander koetje in haar "kashopje" steken.
"Mmmm, niet alleen een goed onderhandelaar, ook nog een valsspeler", denk ik...
Terwijl Muis waarschijnlijk denkt: "geen twee zonder drie".
---
Terug thuis.
We missen één van de kleine Lola's. En Muis ziet het.
"Je zal haar waarschijnlijk ergens laten liggen hebben op reis."
Traantjes. Niet omdat ze nu één van haar vele koetjes kwijt is.
"Nu is Lola daar ergens helemaal alleen."
Ik ben ontroerd door zoveel pril moedergevoel.
woensdag, januari 10, 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten