Ik mis Anneke.
M'n klankbord. Iemand die naar mijn gezaag luistert en me niet onderbreekt of moed inspreekt. Iemand om mee te lachen. Iemand om onnozel mee te doen.
Zij die me al tientallen jaren kent en weet hoe ik in de onderste laag ben. Zij die me in één oogopslag ontmantelt en inschat.
Op jou, Anneke. Wacht mij op...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten