Een 'pieleke'

Soms lijkt het dat ik minder te vertellen heb over onze dochter dan over onze zoon. In feite is het nièt zo. Wat hij vertelt met woorden, vertelt zij eerder in haar gedrag...

Opnieuw ellendig weer op deze 26ste Gordeldag. Het miezert en waait hard. We blijven de hele dag binnen. Totdat er tegen 17u een waterzonnetje doorkomt.
Toch nog even naar het bos om het overtollige peil aan energie kwijt te raken.

We kiezen voor Beisbroek. Dit keer geen speeltuin, wel een aangename boswandeling met planetenfiguren op ons pad. Bomen en paddenstoelen ontdekken, noten en vruchtjes oprapen en vergelijken, rijpe braambessen plukken, genieten van de paarse heide.
En telkens even stilstaan bij de mooie mythologische figuren die de planeten van ons zonnestelsel voorstellen.
Ik laat de kinderen het koude materiaal van de beelden even voelen: de driekoppige hond van Pluto, de vis boven Neptunus, de sterren van Uranus.

Wanneer we bijna bij de Volkssterrenwacht van Beisbroek aankomen, liggen de beelden op kortere afstand van elkaar. De voorlaatste figuur is Mercurius, de Boodschapper. Bij hem vallen mij steeds z'n gevleugelde voeten op.

Maar wat valt er bij dit beeld op bij Muisje? "Kijk mama, een pieleke!" De uitgesproken piemel van Mercurius, het eerste waar ze naar grabbelt... Een man achter ons heeft dit ook gezien: "Tja, dat begint wel érg vroeg, niet?"


----

www.de-gordel.be
www.beisbroek.be