Kleurtjes

Ik weet niet hoe het bij u zit. Hier in ons boerengat in het Wilde Westen zie ik enkel oranje.
"Meer blauw op straat", eist men. Wel ja, hier en daar een verdoken spatje; zelfs de hemel doet niet echt mee.

Elke andere kleur komt er hier hélemaal niet aan te pas. Dat belooft!

Ik wilde wel 's weten welke 'typische' kiezer ik ben. Op het internet vond ik een hulplijst. Vul je persoonlijke voorkeuren in en op basis daarvan worden de kleurtjes aangegeven.
Nu haalde oranje wel een tweede plaats, maar ik denk dat een huis, een hond, een auto, twee kinderen en een partner voldoende zijn om oranje te làten scoren.

Verder is het zo dat hoe meer ik gepusht word van buitenaf - dus hoe meer oranje ik zie - hoe meer ik het zal opnemen voor een underdog.

Hoe kiezen we? Voor hen die óns huis, ónze hond, ónze auto en óns gezin het meest dienen. Of met andere woorden, voor onze portemonnee.
Het werk of de situatie van ieder ander zal ons een worst wezen... Eigen portemonnee eerst!

In feite maakt het niet écht uit. Pimpelpaars, abrikozengroen, limeblauw of watergeel. Een gezond evenwicht, dat moet het zijn. Het mogen alle kleuren van de regenboog zijn - maar even terzijde: daar hoort bruin niet bij...

En anderzijds: zou het niet prachtig zijn, mocht er een 'witte' partij bestaan, met als enig programmapunt, het welzijn van een nooitgehoorde en niet-belanghebbende minderheid?

Aan u de keuze. Op 8 oktober 2006.