Ik vind het wel fun. Schrijven.
Inspiratie komt dikwijls 's nachts. Tussen drie en vijf als ik wéér eens wakker lig.
'k Merk ook een eigen stijl.
Korte zinnen. Soms zonder werkwoord.
Moet waarschijnlijk een onbewuste afkeer zijn van vroegere Latijnse volzinnen, met bijzinnen, gerundia, zonder leestekens, zelfs soms geen punten (full stop), en van wel zeven regels lang.
Zelfs dààr geraak ik niet. Oef!
Arma virumque cano Troiae qui primus ab oris Italiam fato profugus... et cetera.
Afkeer ook van archaïsche secretaresseteksten. Haha! Vooral leuk als je weet dat ik in het dagelijkse leven, ja, secretaresse ben.
Of "management assistent" met wat duurdere woorden...
Jammer dat titels zich niet laten voelen in je portemonnee.
Toch wel ook een voorkeur voor licht verouderde woorden. "Thans".
Of woorden die niet iedereen onmiddellijk begrijpt. Even opzoeken. "Liederlijk".
Writer's block?
Ja toch wel.
Geen nood: geen inspiratie, geen tekst.
Forceren is geen optie.
Tekst moet groeien. Eerst een zaadje in gedachten.
Langzaamaan rijpen. Tenslotte groeien en bloeien en bijblijven.
Valt het op dat ik weer heb wakker gelegen vannacht?
zondag, december 24, 2006
Boys will be boys.
Na alle verbouwingen thuis & elders, heeft Papa sinds kort weer een nieuw project.
DE KEVER.
Geen lieveheersbeestje uit de klimop.
Geen vroege meikever, zich vergist van seizoen.
Nee, een nu nog roestvol karretje met gaten. Bovendien uit z'n geboortejaar, 1971.
Wol is in de wolken. Papa heeft immers de Kever aan hem beloofd. Als hij af is.
In het tempo en met het gebruikelijk enthousiasme van Papa zo ongeveer tegen Pasen.
Anderen doen er jàren over. Papa enkele maanden.
Dus als hij af is, mag Wol er mee rijden. Denkt hij.
'k Leg hem uit dat z'n voetjes nog niet aan de pedalen kunnen. Dat hij niet kan schakelen, remmen of gas geven.
"Oh maar mama, jij mag ook wel met mijn Kever rijden hoor."
Lief!
DE KEVER.
Geen lieveheersbeestje uit de klimop.
Geen vroege meikever, zich vergist van seizoen.
Nee, een nu nog roestvol karretje met gaten. Bovendien uit z'n geboortejaar, 1971.
Wol is in de wolken. Papa heeft immers de Kever aan hem beloofd. Als hij af is.
In het tempo en met het gebruikelijk enthousiasme van Papa zo ongeveer tegen Pasen.
Anderen doen er jàren over. Papa enkele maanden.
Dus als hij af is, mag Wol er mee rijden. Denkt hij.
'k Leg hem uit dat z'n voetjes nog niet aan de pedalen kunnen. Dat hij niet kan schakelen, remmen of gas geven.
"Oh maar mama, jij mag ook wel met mijn Kever rijden hoor."
Lief!
zaterdag, december 23, 2006
Over blogs en bloggen.
En gisteren in de krant.
62 miljoen blogs telt de wereld.
Sinds eind juli dit jaar zijn er 12 miljoen bij gekomen.
Ik beken.
Het wereldwijde net als een kakefonie van geluidloze woorden.
Een muisstille spraakwaterval. Maar géén kleintje, nee. De Niagara Falls vervallen in het niets. Oogverdovend.
Allemaal woorden die voordien gewoon bleven hangen in gedachten, hooguit 's gewisseld met een zielsvriend.
Ik moet denken aan Bram Vermeulen: "Ik heb een steen verlegd op aarde."
Blogs verzekeren onsterfelijkheid.
Ook al zijn ze in oorsprong bedoeld voor oma die 120 kilometer verder woont.
62 miljoen blogs telt de wereld.
Sinds eind juli dit jaar zijn er 12 miljoen bij gekomen.
Ik beken.
Het wereldwijde net als een kakefonie van geluidloze woorden.
Een muisstille spraakwaterval. Maar géén kleintje, nee. De Niagara Falls vervallen in het niets. Oogverdovend.
Allemaal woorden die voordien gewoon bleven hangen in gedachten, hooguit 's gewisseld met een zielsvriend.
Ik moet denken aan Bram Vermeulen: "Ik heb een steen verlegd op aarde."
Blogs verzekeren onsterfelijkheid.
Ook al zijn ze in oorsprong bedoeld voor oma die 120 kilometer verder woont.
Gelukspillekes
Vanochtend in het nieuws.
Het verbruik van antidepressiva en kalmeringsmiddelen ligt enorm hoog in bejaardentehuizen. Meestal nog 's gecombineerd.
Vandaar!
Ik krijg waanideeën van altijd goedgezinde bejaarden. Je mag je mopje wel vijf keer herhalen - en het mag zelfs een flauw mopje zijn - oma zàl gniffelen.
Een barslechte charmezanger. En toch zwaait opa in rolstoel nog met z'n handen. Een ander oudje zonder tanden wiegt met het hoofd. Verder wel geremd vanwege de artrose.
Maar anderzijds mogen ze wel doodvallen, cru gezegd. Hetzelfde artikel vermeld een (te) gering verbruik aan geneesmiddelen tegen hart- en vaat ziekten.
Waar zouden ze antidepressiva nog in grote masse kunnen verbruiken?
Het leger? Politie? Politie uw vriend. Jaja...
Flatliners. Hoe jammer.
Geen highlandhoogtes. Geen steile dieptes.
La vie comme une longue fleuve tranquille, mais non voulue et forcée.
---
Geef mij maar een glaasje rode wijn, een goed gesprek en aangenaam gezelschap.
Een beetje vuur, wat passie, mag er zijn.
---
Uit De Morgen - 23/12/2006
Iets minder dan de helft van de rusthuisbewoners neemt antidepressiva, tegenover minder dan 10 procent voor een doorsneebevolking, alle leeftijden samen. Dat meldt het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE).
Een rapport van het KCE toont het opvallend hoog langdurig gebruik van antidepressiva en kalmeermiddelen in rusthuizen aan. Opvallend is ook dat weinig goedkope geneesmiddelen gebruikt worden. Rusthuisbewoners blijven ook opvallend trouw aan hun huisarts. Het KCE pleit voor een coördinerende arts in rusthuizen die zeggenschap zou hebben in het geneesmiddelenbeleid.
---
http://movies2.nytimes.com/gst/movies/movie.html?v_id=29212
over de film: "La vie est une longue fleuve tranquille" °1987
Awards
Best Original Screenplay (win) - Florence Quentin - 1988 French Academy of Cinema
Best Original Screenplay (win) - Etienne Chatiliez - 1988 French Academy of Cinema
Best First Film (win) - Etienne Chatiliez - 1988 French Academy of Cinema
Most Promising Young Actress (win) - Catherine Jacob - 1988 French Academy of Cinema
Best Supporting Actress (win) - Hélène Vincent - 1988 French Academy of Cinema
Het verbruik van antidepressiva en kalmeringsmiddelen ligt enorm hoog in bejaardentehuizen. Meestal nog 's gecombineerd.
Vandaar!
Ik krijg waanideeën van altijd goedgezinde bejaarden. Je mag je mopje wel vijf keer herhalen - en het mag zelfs een flauw mopje zijn - oma zàl gniffelen.
Een barslechte charmezanger. En toch zwaait opa in rolstoel nog met z'n handen. Een ander oudje zonder tanden wiegt met het hoofd. Verder wel geremd vanwege de artrose.
Maar anderzijds mogen ze wel doodvallen, cru gezegd. Hetzelfde artikel vermeld een (te) gering verbruik aan geneesmiddelen tegen hart- en vaat ziekten.
Waar zouden ze antidepressiva nog in grote masse kunnen verbruiken?
Het leger? Politie? Politie uw vriend. Jaja...
Flatliners. Hoe jammer.
Geen highlandhoogtes. Geen steile dieptes.
La vie comme une longue fleuve tranquille, mais non voulue et forcée.
---
Geef mij maar een glaasje rode wijn, een goed gesprek en aangenaam gezelschap.
Een beetje vuur, wat passie, mag er zijn.
---
Iets minder dan de helft van de rusthuisbewoners neemt antidepressiva, tegenover minder dan 10 procent voor een doorsneebevolking, alle leeftijden samen. Dat meldt het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE).
Een rapport van het KCE toont het opvallend hoog langdurig gebruik van antidepressiva en kalmeermiddelen in rusthuizen aan. Opvallend is ook dat weinig goedkope geneesmiddelen gebruikt worden. Rusthuisbewoners blijven ook opvallend trouw aan hun huisarts. Het KCE pleit voor een coördinerende arts in rusthuizen die zeggenschap zou hebben in het geneesmiddelenbeleid.
---
http://movies2.nytimes.com/gst/movies/movie.html?v_id=29212
over de film: "La vie est une longue fleuve tranquille" °1987
Awards
Best Original Screenplay (win) - Florence Quentin - 1988 French Academy of Cinema
Best Original Screenplay (win) - Etienne Chatiliez - 1988 French Academy of Cinema
Best First Film (win) - Etienne Chatiliez - 1988 French Academy of Cinema
Most Promising Young Actress (win) - Catherine Jacob - 1988 French Academy of Cinema
Best Supporting Actress (win) - Hélène Vincent - 1988 French Academy of Cinema
donderdag, december 14, 2006
'k Heb de zon zien zakken in de zee - deel 2
Vanavond.
Opnieuw rijden we met z'n drietjes naar huis.
Opnieuw een warme diep-oranje zonsondergang.
"Kijk kindjes, de zon is bijna verdwenen!"
"Waar gaat ze naartoe, mama?"
"Tja, waar gaat ze naartoe? Zeg 's, Wolleke."
"Ik wéét het: de zon zàkt in de zee!". Triomf!
"Ah, mijmer ik, dus neemt ze haar avondbad?"
"Maar mama toch! De zon heeft toch geen handjes of voetjes! Zelfs geen gezicht om te wassen!"
("Domme, domme mama...", zie ik hem nog denken.)
"Maar zou het dan niet lekker warm in de zee worden? Zo met de zon erin? Een lekker warm zonnebad..."
Opnieuw rijden we met z'n drietjes naar huis.
Opnieuw een warme diep-oranje zonsondergang.
"Kijk kindjes, de zon is bijna verdwenen!"
"Waar gaat ze naartoe, mama?"
"Tja, waar gaat ze naartoe? Zeg 's, Wolleke."
"Ik wéét het: de zon zàkt in de zee!". Triomf!
"Ah, mijmer ik, dus neemt ze haar avondbad?"
"Maar mama toch! De zon heeft toch geen handjes of voetjes! Zelfs geen gezicht om te wassen!"
("Domme, domme mama...", zie ik hem nog denken.)
"Maar zou het dan niet lekker warm in de zee worden? Zo met de zon erin? Een lekker warm zonnebad..."
'k Heb de zon zien zakken - deel 1
Wolleke, 3 jaar en iets, en ik rijden naar huis.
Baby-zusje achteraan in de wagen in haar maxi-cosi. Ze slaapt.
Een mooie oranjerode zonsondergang voor ons.
"Kijk mama, de zon is bijna plat!"
De zon in een plasje horizon, mooi toch!
Baby-zusje achteraan in de wagen in haar maxi-cosi. Ze slaapt.
Een mooie oranjerode zonsondergang voor ons.
"Kijk mama, de zon is bijna plat!"
De zon in een plasje horizon, mooi toch!
woensdag, december 06, 2006
Sinterspraakverwarring
En wat kreeg Wol van Sint?
"Een brandweerkasender
voor de heli-de-copters"...
Spreekt voor zich, natuurlijk...
"Een brandweerkasender
voor de heli-de-copters"...
Spreekt voor zich, natuurlijk...
zaterdag, december 02, 2006
Sal - februari 2006
Waaiend pirateneiland.
Voeten diepgeworteld in warme zand,
genieten met ogen toe.
Tijding zingt, af en aan.
De wind fluit mee.
Zalige geuren, groenblauwe zee en zoute zand.
Leven voel ik,
en zon.
Voeten diepgeworteld in warme zand,
genieten met ogen toe.
Tijding zingt, af en aan.
De wind fluit mee.
Zalige geuren, groenblauwe zee en zoute zand.
Leven voel ik,
en zon.
Advice
Dit is van lang geleden, van làng voor ik in contact kwam met Reiki... (°1999)
"Be careful with whose advice you follow,
and be patient to those you supply yours"
----------------------------------------------------------------------------------
This is my advice to the world. This is my philosophy.
You live this life only once, make the best out of it every single day.
Get to know people. Do not lock yourself into your own ivory tower.
Smile and say hello to strangers – nothing is nicer than the smile you get in return.
Remember that you are special, just like everybody else.
Do not feel down too long – the sun hides behind the clouds.
When you feel happy, catch this moment and hold it in your memory
As clouds again are showing up when you least expect it. But it won't last…
Do not underestimate yourself! Do not underestimate others!
Don't look up onto celebrities or people so-called higher in rank.
Imagine them early in the morning in their bathroom...
You are not less or more than anybody else. We are all equal.
Lay down in the grass and watch the ants – and see how their society resembles to ours.
What is the meaning of life for an ant? Would an ant be aware of humans?
Would it care about us anyway?
Why should we then care about a fourth dimension? Just be aware there is one.
Explore and broaden your visions – be open to new experiences.
Live today. Do not worry about the future.
What is meant to be, will come anyhow. Trust yourself and your intuition.
Forget the idea that everything used to be better when you were younger.
Everything changes – accept these changes. Have the courage to change the things you can.
Know the things you can not change. Have the wisdom to know the difference between them.
Bear your good memories in your heart, and be fully aware of a good moment when you live it.
But do not carry along the way too much material stuff.
The less you own, the less it will be of your concern.
Don't be afraid to throw away old stuff, you will never use it anyway.
Except for photographs. Those are your material memories.
Get to know other cultures – and its differences and similarities to your own.
People are people, all with the same needs and longings.
Communicate, evaluate, and appreciate what you have got at home.
All is relative.
There is always worse than your own bad situation.
There is always better than the best you can.
Make progress in your own life. Look up new challenges, at one step at the time.
Every time you succeed, you will be happier.
Every time you don‘t, do something else, it is not such a big deal anyway.
Enjoy a good wine, but never alone and never when you are feeling bad.
Enjoy life… and express yourself. Sing in your car, loudly and even out of tune.
Move, not because you should, but because it will make you feel better afterwards.
Dance, wherever you can, even alone in your kitchen. Get the rhythm.
Hug your friends. Have good sex.
Get enough vitamins and eat well balanced. Be proud of your body and take good care of it.
Sleep enough and allow yourself to have happy dreams only.
Remember your nice dreams in the morning, just before getting out of bed.
Be a child again once in a while.
Nothing is for granted. Be amazed about apparently evident situations.
Do something foolish sometimes. Don't care about what other people might think about it.
Your age is of no importance whatsoever. You are as old as you feel.
You can either learn from a four-year old child as from a greyish eighty-something.
Everything you do, do it fully aware.
This is my advice to the world. This is my philosophy to be happy.
Yours friendly, Carla.
--------------------
warme groetjes van muske
"Sterk in jezelf - gelijk zoals alle anderen - nederig in die wetenschap"
"Be careful with whose advice you follow,
and be patient to those you supply yours"
----------------------------------------------------------------------------------
This is my advice to the world. This is my philosophy.
You live this life only once, make the best out of it every single day.
Get to know people. Do not lock yourself into your own ivory tower.
Smile and say hello to strangers – nothing is nicer than the smile you get in return.
Remember that you are special, just like everybody else.
Do not feel down too long – the sun hides behind the clouds.
When you feel happy, catch this moment and hold it in your memory
As clouds again are showing up when you least expect it. But it won't last…
Do not underestimate yourself! Do not underestimate others!
Don't look up onto celebrities or people so-called higher in rank.
Imagine them early in the morning in their bathroom...
You are not less or more than anybody else. We are all equal.
Lay down in the grass and watch the ants – and see how their society resembles to ours.
What is the meaning of life for an ant? Would an ant be aware of humans?
Would it care about us anyway?
Why should we then care about a fourth dimension? Just be aware there is one.
Explore and broaden your visions – be open to new experiences.
Live today. Do not worry about the future.
What is meant to be, will come anyhow. Trust yourself and your intuition.
Forget the idea that everything used to be better when you were younger.
Everything changes – accept these changes. Have the courage to change the things you can.
Know the things you can not change. Have the wisdom to know the difference between them.
Bear your good memories in your heart, and be fully aware of a good moment when you live it.
But do not carry along the way too much material stuff.
The less you own, the less it will be of your concern.
Don't be afraid to throw away old stuff, you will never use it anyway.
Except for photographs. Those are your material memories.
Get to know other cultures – and its differences and similarities to your own.
People are people, all with the same needs and longings.
Communicate, evaluate, and appreciate what you have got at home.
All is relative.
There is always worse than your own bad situation.
There is always better than the best you can.
Make progress in your own life. Look up new challenges, at one step at the time.
Every time you succeed, you will be happier.
Every time you don‘t, do something else, it is not such a big deal anyway.
Enjoy a good wine, but never alone and never when you are feeling bad.
Enjoy life… and express yourself. Sing in your car, loudly and even out of tune.
Move, not because you should, but because it will make you feel better afterwards.
Dance, wherever you can, even alone in your kitchen. Get the rhythm.
Hug your friends. Have good sex.
Get enough vitamins and eat well balanced. Be proud of your body and take good care of it.
Sleep enough and allow yourself to have happy dreams only.
Remember your nice dreams in the morning, just before getting out of bed.
Be a child again once in a while.
Nothing is for granted. Be amazed about apparently evident situations.
Do something foolish sometimes. Don't care about what other people might think about it.
Your age is of no importance whatsoever. You are as old as you feel.
You can either learn from a four-year old child as from a greyish eighty-something.
Everything you do, do it fully aware.
This is my advice to the world. This is my philosophy to be happy.
Yours friendly, Carla.
--------------------
warme groetjes van muske
"Sterk in jezelf - gelijk zoals alle anderen - nederig in die wetenschap"
Mooi(er)
We hebben een discussie, Wol en ik.
"En waarom mogen jongetjes zich niet schminken?"
Hij kijkt even schuin de hoogte in, alsof het antwoord daar ligt.
"Als jongetjes zich schminken, moeten die jongens met andere jongens trouwen."
Mmm nice try, denk ik.
"Maar waarom schminken meisjes zich dan?"
"Ah mama! Om zich mooier te maken natùùrlijk..."
(Domme vraag dus.)
Ik probeer nog: "Dus...
jongens zijn mooier dan meisjes, want die moeten zich niet schminken?"
Over deze stelling moet hij diep nadenken.
Niet alleen kindjes, maar ook mama's kunnen soms lastige vragen stellen.
Ik verwacht dan wel een antwoordje over een maandje...
Keep u posted!
"En waarom mogen jongetjes zich niet schminken?"
Hij kijkt even schuin de hoogte in, alsof het antwoord daar ligt.
"Als jongetjes zich schminken, moeten die jongens met andere jongens trouwen."
Mmm nice try, denk ik.
"Maar waarom schminken meisjes zich dan?"
"Ah mama! Om zich mooier te maken natùùrlijk..."
(Domme vraag dus.)
Ik probeer nog: "Dus...
jongens zijn mooier dan meisjes, want die moeten zich niet schminken?"
Over deze stelling moet hij diep nadenken.
Niet alleen kindjes, maar ook mama's kunnen soms lastige vragen stellen.
Ik verwacht dan wel een antwoordje over een maandje...
Keep u posted!
Wintermijmeringen
"Mama?"
"Ja?"
"Later word jij oma. En nog later mémé."
Ik zie me daar al zitten: licht knikkebollend, met grijs verwaaid haar, m'n tanden naast mij op het nachttafeltje in een glaasje water.
"En nog later ga je dood."
"En vind jij dat erg, Wolleke?"
"Nee, want dan word je terug geboren en word je terug mama."
"Net zoals de jaargetijden."
:-)
Ik vind het zelf ook niet erg.
"Ja?"
"Later word jij oma. En nog later mémé."
Ik zie me daar al zitten: licht knikkebollend, met grijs verwaaid haar, m'n tanden naast mij op het nachttafeltje in een glaasje water.
"En nog later ga je dood."
"En vind jij dat erg, Wolleke?"
"Nee, want dan word je terug geboren en word je terug mama."
"Net zoals de jaargetijden."
:-)
Ik vind het zelf ook niet erg.
"Doe werk met toewijding"
Waarom tegen de stroom inzwemmen?
Go with the flow. Maar niet als een afgestorven herstblaadje.
Wel :
Bewust,
Met passie & enthousiasme,
Met diepgang.
Doe alles wat je doet met toewijding...
Go with the flow. Maar niet als een afgestorven herstblaadje.
Wel :
Bewust,
Met passie & enthousiasme,
Met diepgang.
Doe alles wat je doet met toewijding...
maandag, november 27, 2006
Goed Alles
Van Muisje weet ik veel. Véél meer dan van Wol.
Wat ze 's middags gegeten heeft. Wie er allemaal in haar klasje speelt. Wie naar haar verjaardag mag komen en ook taart eten.
Ruimschoots op tijd overigens. Eerst nog het nieuwe zomeruur afwachten.
Bo is haar vriendinnetje van jàren - voor zover dat kan - en een juist één weekje jonger.
Jarne haar vriendje - tout court.
Ook Fauve, Emiel en Heike vindt ze lief.
Maar met Nathan vecht ze. En dus mag hij niét komen naar haar verjaardag. Zegt ze. Geen taart mogen eten, blijkt een straf. Tot mijn grote verwondering. Want zélf eet ze geen taart...
Er zijn ook twee Julie'tjes in haar klasje.
Julie Priem. En Julie Goed Alles. Zegt Muis.
Het heeft een tijdje geduurd eer ik doorhad dat de familienaam van Julie II Goethals is...
Wat ze 's middags gegeten heeft. Wie er allemaal in haar klasje speelt. Wie naar haar verjaardag mag komen en ook taart eten.
Ruimschoots op tijd overigens. Eerst nog het nieuwe zomeruur afwachten.
Bo is haar vriendinnetje van jàren - voor zover dat kan - en een juist één weekje jonger.
Jarne haar vriendje - tout court.
Ook Fauve, Emiel en Heike vindt ze lief.
Maar met Nathan vecht ze. En dus mag hij niét komen naar haar verjaardag. Zegt ze. Geen taart mogen eten, blijkt een straf. Tot mijn grote verwondering. Want zélf eet ze geen taart...
Er zijn ook twee Julie'tjes in haar klasje.
Julie Priem. En Julie Goed Alles. Zegt Muis.
Het heeft een tijdje geduurd eer ik doorhad dat de familienaam van Julie II Goethals is...
donderdag, november 23, 2006
Boeddhisme
1. "Alles is lijden", niet de westerse negatieve betekenis van lijden, maar eerder: ervaring.
2. "Weet wat leidt tot dit lijden", namelijk: a) gehechtheid of verlangen, b) angst en haat, c) onwetendheid.
3. "Hoe doe ik dit lijden stoppen?", t.t.z.: controle over gehechtheid
4. "Het pad om dit lijden te stoppen", nl: het achtvoudig pad (verdeeld over 3 aspecten: wijsheid (juist zien + juiste doelstellingen) - ethisch gedrag (juist spreken, juist handelen, juist levensonderhoud) - mentale discipline (juiste inspanning, juiste waakzaamheid, juiste concentratie)
Wat er precies allemaal bedoeld wordt, daar kan ieder voor zich zelf over nadenken of mediteren.
Voorbeeld: Juist levensonderhoud: Is het nodig dat ik sloten geld verdien en het allemaal zelf hou? Is het nodig dat ik sloten geld verdien en het 'goed' besteed? Is het nodig dat ik niet veel geld verdien, maar dat ik tegelijkertijd eigenlijk m'n werk niet graag doe? Is het nodig dat ik juist genoeg verdien om rond te komen? Geef ik 'overschotten' aan anderen? - Kortom: iets om over na te denken, net zoals al de rest in het boeddhisme.
Trouwens: 'juist' en 'fout' zijn héél relatieve begrippen. wat nu 'juist' is; kan in de toekomst 'fout' zijn. Daarom is het belangrijk, niet te oordelen, enkel te beschouwen.
Maar ook niet 'liefdeloos' beschouwen; de medemens bekijken met 'mededogen' (géén medelijden!): een combinatie van vriendelijkheid, respect en verantwoordelijkheid. En dit tegenover ieder levend wezen, zonder onderscheid (ook geen gemakkelijke oefening!)
Belangrijk voor een boeddhist is ook het 'heden'. Nu is alles wat we weten. Het verleden is voorbij en heeft ons gemaakt tot wie we nu zijn. De toekomst is onbekend, en zelfs onzeker. Dus bewust zijn van wat je NU doet (met in het achterhoofd dat achtvoudig pad). Dat enkel belang hechten aan het nu, heeft ook te maken met het loslaten van gehechtheid, één van de bronnen van lijden...
Met dank aan Polleken, "master" in de mooiste zin van het woord...
2. "Weet wat leidt tot dit lijden", namelijk: a) gehechtheid of verlangen, b) angst en haat, c) onwetendheid.
3. "Hoe doe ik dit lijden stoppen?", t.t.z.: controle over gehechtheid
4. "Het pad om dit lijden te stoppen", nl: het achtvoudig pad (verdeeld over 3 aspecten: wijsheid (juist zien + juiste doelstellingen) - ethisch gedrag (juist spreken, juist handelen, juist levensonderhoud) - mentale discipline (juiste inspanning, juiste waakzaamheid, juiste concentratie)
Wat er precies allemaal bedoeld wordt, daar kan ieder voor zich zelf over nadenken of mediteren.
Voorbeeld: Juist levensonderhoud: Is het nodig dat ik sloten geld verdien en het allemaal zelf hou? Is het nodig dat ik sloten geld verdien en het 'goed' besteed? Is het nodig dat ik niet veel geld verdien, maar dat ik tegelijkertijd eigenlijk m'n werk niet graag doe? Is het nodig dat ik juist genoeg verdien om rond te komen? Geef ik 'overschotten' aan anderen? - Kortom: iets om over na te denken, net zoals al de rest in het boeddhisme.
Trouwens: 'juist' en 'fout' zijn héél relatieve begrippen. wat nu 'juist' is; kan in de toekomst 'fout' zijn. Daarom is het belangrijk, niet te oordelen, enkel te beschouwen.
Maar ook niet 'liefdeloos' beschouwen; de medemens bekijken met 'mededogen' (géén medelijden!): een combinatie van vriendelijkheid, respect en verantwoordelijkheid. En dit tegenover ieder levend wezen, zonder onderscheid (ook geen gemakkelijke oefening!)
Belangrijk voor een boeddhist is ook het 'heden'. Nu is alles wat we weten. Het verleden is voorbij en heeft ons gemaakt tot wie we nu zijn. De toekomst is onbekend, en zelfs onzeker. Dus bewust zijn van wat je NU doet (met in het achterhoofd dat achtvoudig pad). Dat enkel belang hechten aan het nu, heeft ook te maken met het loslaten van gehechtheid, één van de bronnen van lijden...
Met dank aan Polleken, "master" in de mooiste zin van het woord...
woensdag, november 22, 2006
Subtropisch...
"Mama, gaan wij eens naar een sublogisch zwembad?"
Ik bedenk.
Eigenlijk vind ik dat ook wel meer sub dan logisch.
Liever een écht subtropisch eiland met waaiende palmbomen.
Ik bedenk.
Eigenlijk vind ik dat ook wel meer sub dan logisch.
Liever een écht subtropisch eiland met waaiende palmbomen.
maandag, november 20, 2006
Pieletjes - vervolg
Muis is gefascineerd door piemeltjes. "Pieletjes", zoals ze zelf zegt.
"Papa pieletje, hè!"
"Allé Muisje, blijf daar nu 's af!"
Prompte reactie van Wol:
"Je mag anders aan die van mij komen."
:-)
"Papa pieletje, hè!"
"Allé Muisje, blijf daar nu 's af!"
Prompte reactie van Wol:
"Je mag anders aan die van mij komen."
:-)
Blink blink
Muis troont mij mee naar de badkamer.
Ze heeft iets zien staan in de kast, maar het staat veel te hoog voor haar.
Ze wil dat ik haar oppak.
En ze wijst: "Daar, daar!" Ik geef haar het potje paarlemoeren nagellak.
"Mama, nageltjes lakken? En ook van teentjes?"
"Ja hoor, mijn lieve schat!"
Terwijl ik haar manicure doe en zij alvast met één handje zwaait - vingers gespreid - komt Broer 's even polshoogte nemen.
"Nagellak? Da's voor meisjes hoor!"
Ik hou me dom: "Ah Ja? En waarom, Wolleke?"
(Eventjes testen ;-) )
Maar hij lacht en heeft me door: "Allé mama! Da's toch niet voor jongens, hè!"
"Jongens voetballen!"
Ze heeft iets zien staan in de kast, maar het staat veel te hoog voor haar.
Ze wil dat ik haar oppak.
En ze wijst: "Daar, daar!" Ik geef haar het potje paarlemoeren nagellak.
"Mama, nageltjes lakken? En ook van teentjes?"
"Ja hoor, mijn lieve schat!"
Terwijl ik haar manicure doe en zij alvast met één handje zwaait - vingers gespreid - komt Broer 's even polshoogte nemen.
"Nagellak? Da's voor meisjes hoor!"
Ik hou me dom: "Ah Ja? En waarom, Wolleke?"
(Eventjes testen ;-) )
Maar hij lacht en heeft me door: "Allé mama! Da's toch niet voor jongens, hè!"
"Jongens voetballen!"
woensdag, november 15, 2006
Achtvoudig pad
Juist zien.
Juist denken.
Juist spreken.
Juist handelen.
Juiste levensonderhoud.
Juiste ijver.
Juiste oplettendheid.
Juiste concentratie.
---
http://www.dharma-lotus.com/meditatie8.asp
Juist denken.
Juist spreken.
Juist handelen.
Juiste levensonderhoud.
Juiste ijver.
Juiste oplettendheid.
Juiste concentratie.
---
http://www.dharma-lotus.com/meditatie8.asp
zondag, november 12, 2006
Absolute
Nee, dit gaat niet over vodka... ;-))
Zoals gewoonlijk bij deze housewife, gaat het over muziek.
Muziek en geuren brengen de levendigste herinneringen terug boven.
Opnieuw voél ik de sfeer van toen.
Zomer van 1984. Juan-les-Pins. Ariane et Tanguy.
Zwembad met véél te véél volk.
St-Tropez, véél te duur en nog meer véél te véél volk.
Ik hoor dit liedje opnieuw en waan me opnieuw veertien jaar, onbezonnen en bebrild. Volop puber.
Rad oefenen in het gras. En als gevolg daarvan een wespensteek in m'n hand.
't Lijkt gisteren. In m'n hoofd ben ik nog niet veel veranderd.
---
http://en.wikipedia.org/wiki/Scritti_Politti
Liedje te beluisteren op : http://www.limmy.com/blog/?p=80
Zoals gewoonlijk bij deze housewife, gaat het over muziek.
Muziek en geuren brengen de levendigste herinneringen terug boven.
Opnieuw voél ik de sfeer van toen.
Zomer van 1984. Juan-les-Pins. Ariane et Tanguy.
Zwembad met véél te véél volk.
St-Tropez, véél te duur en nog meer véél te véél volk.
Ik hoor dit liedje opnieuw en waan me opnieuw veertien jaar, onbezonnen en bebrild. Volop puber.
Rad oefenen in het gras. En als gevolg daarvan een wespensteek in m'n hand.
't Lijkt gisteren. In m'n hoofd ben ik nog niet veel veranderd.
---
http://en.wikipedia.org/wiki/Scritti_Politti
Liedje te beluisteren op : http://www.limmy.com/blog/?p=80
zaterdag, november 11, 2006
Money for nothing...
Verzamel-cd van Dire Straits in de auto.
Money for nothing and your chicks for free.
Wol wil het steeds opnieuw horen, vooral de elektrische gitaar dan.
Hij houdt z'n éne hand schuin omhoog en met de andere wrijft hij over z'n buik. Een eerste poging tot luchtgitaar spelen. Z'n hoofdje schudt lichtjes mee.
Ik leg hem de verschillende muziekinstrumenten uit van de intro. Eerst de stem met synthesizer. Dan de drums. Dan de stevige elektrische gitaar.
"Vind je het mooi, Wolleke?"
"Het is het mooiste 'liedje' dat ik al ooit gehoord heb..."
Allé, nu nog AC/DC & Led Zeppelin...
---
http://www.neck-and-neck.com/disco/albums/bia.html#02
http://www.acdcrocks.com/
http://www.led-zeppelin.com/
Money for nothing and your chicks for free.
Wol wil het steeds opnieuw horen, vooral de elektrische gitaar dan.
Hij houdt z'n éne hand schuin omhoog en met de andere wrijft hij over z'n buik. Een eerste poging tot luchtgitaar spelen. Z'n hoofdje schudt lichtjes mee.
Ik leg hem de verschillende muziekinstrumenten uit van de intro. Eerst de stem met synthesizer. Dan de drums. Dan de stevige elektrische gitaar.
"Vind je het mooi, Wolleke?"
"Het is het mooiste 'liedje' dat ik al ooit gehoord heb..."
Allé, nu nog AC/DC & Led Zeppelin...
---
http://www.neck-and-neck.com/disco/albums/bia.html#02
http://www.acdcrocks.com/
http://www.led-zeppelin.com/
donderdag, november 09, 2006
19 jaar
Wish You Were Here - PINK FLOYD - 1978
So, so you think you can tell Heaven from Hell,
blue skies from pain.
Can you tell a green field from a cold steel rail?
A smile from a veil?
Do you think you can tell?
And did they get you trade your heroes for ghosts?
Hot ashes for trees? Hot air for a cool breeze?
Cold comfort for change? And did you exchange
a walk on part in the war for a lead role in a cage?
How I wish, how I wish you were here.
We're just two lost souls swimming in a fish bowl,
year after year,
running over the same old ground. What have we found?
The same old fears,
wish you were here.
So, so you think you can tell Heaven from Hell,
blue skies from pain.
Can you tell a green field from a cold steel rail?
A smile from a veil?
Do you think you can tell?
And did they get you trade your heroes for ghosts?
Hot ashes for trees? Hot air for a cool breeze?
Cold comfort for change? And did you exchange
a walk on part in the war for a lead role in a cage?
How I wish, how I wish you were here.
We're just two lost souls swimming in a fish bowl,
year after year,
running over the same old ground. What have we found?
The same old fears,
wish you were here.
Très mignon
In m'n jaszak zit een oud verfrommeld stuk chocolade, zo'n rood mignonnetje dat je bij koffie krijgt in sjieke buffethuizen.
Ik hoor het van vér roepen naar mij:
"Eet mij op! Eééét mij op!!"
Kan ik dus niét aan weerstaan...
Ik hoor het van vér roepen naar mij:
"Eet mij op! Eééét mij op!!"
Kan ik dus niét aan weerstaan...
woensdag, november 08, 2006
Faeces et cetera.
Wol heeft iets nieuws geleerd op school, zeer klaarblijkelijk niét van z'n juf.
In een camionnetje
lag een "chicoletje"
'k stak 't in m'n mondje
't was een kakastrontje
Lief zegt: "Dat heeft hij zeker van één of ander kwajongetje uit z'n klas. Ik hoor Wol z'n liefje zoiets nog niet zeggen..."
'n Paar dagen later vraag ik van wie dit rijmpje komt.
"Van Maantje".
Van Wol z'n liefje dus!
Of: do not judge on appearences!
;-))
In een camionnetje
lag een "chicoletje"
'k stak 't in m'n mondje
't was een kakastrontje
Lief zegt: "Dat heeft hij zeker van één of ander kwajongetje uit z'n klas. Ik hoor Wol z'n liefje zoiets nog niet zeggen..."
'n Paar dagen later vraag ik van wie dit rijmpje komt.
"Van Maantje".
Van Wol z'n liefje dus!
Of: do not judge on appearences!
;-))
Zevenendertig
At the age of thirty-seven, she realised she'd never ride through Paris in a sports car with the warm wind in her hair.
Eigenlijk had ik dit vier dagen geleden moeten schrijven. Vanwege de festiviteiten is het er niet van gekomen.
Er klinkt veel melancholie in dit liedje. Alles wat zou kunnen zijn, maar nooit echt is of zal zijn.
"Als ik zal een lief hebben, dan ..."
"Als ik zal rijk zijn, dan ..."
"Als ik zal veranderen van werk, dan ..."
"Als ik zal gepensioneerd zijn, dan ... "
Waarom is het niet mogelijk NU te leven?
Nu is alles wat we hebben.
Het verleden is voorbij.
De toekomst onzeker.
Vandaag een geschenk.
(Vrij vertaald uit het Engels: Yesterday is history. Tomorrow is a mystery. Today is a present. )
Voor mama!
---
http://en.wikipedia.org/wiki/Marianne_Faithfull
Eigenlijk had ik dit vier dagen geleden moeten schrijven. Vanwege de festiviteiten is het er niet van gekomen.
Er klinkt veel melancholie in dit liedje. Alles wat zou kunnen zijn, maar nooit echt is of zal zijn.
"Als ik zal een lief hebben, dan ..."
"Als ik zal rijk zijn, dan ..."
"Als ik zal veranderen van werk, dan ..."
"Als ik zal gepensioneerd zijn, dan ... "
Waarom is het niet mogelijk NU te leven?
Nu is alles wat we hebben.
Het verleden is voorbij.
De toekomst onzeker.
Vandaag een geschenk.
(Vrij vertaald uit het Engels: Yesterday is history. Tomorrow is a mystery. Today is a present. )
Voor mama!
---
http://en.wikipedia.org/wiki/Marianne_Faithfull
Roze laarsjes
Muisje is plots 2 maten uit haar schoenen gegroeid en dus gaat papa met Muis om nieuwe.
Of eerder: Muis neemt papa op sleeptouw... Hoe klein ze ook is, papa om haar vingertje winden, kan ze al héél goed.
Ze heeft haar oog laten vallen op roze daim laarsjes met een sterretje op de zijkant.
Met een winkel vol laarsjes en een modebewuste Muis, kan dat moeilijk anders.
Papa probeert haar nog stevige bruine laarsjes met een veegje roze aan te smeren, maar dat lukt niet. Roze en volledig roze moéten ze zijn.
En net als een echte trendsetter steekt ze haar jeans in haar laarsjes.
Nu nog haar roze pluchen 'kasjopje'...
Of eerder: Muis neemt papa op sleeptouw... Hoe klein ze ook is, papa om haar vingertje winden, kan ze al héél goed.
Ze heeft haar oog laten vallen op roze daim laarsjes met een sterretje op de zijkant.
Met een winkel vol laarsjes en een modebewuste Muis, kan dat moeilijk anders.
Papa probeert haar nog stevige bruine laarsjes met een veegje roze aan te smeren, maar dat lukt niet. Roze en volledig roze moéten ze zijn.
En net als een echte trendsetter steekt ze haar jeans in haar laarsjes.
Nu nog haar roze pluchen 'kasjopje'...
woensdag, oktober 25, 2006
Koetjes
Ze komen in soorten. Elk met naam. Grote roze Lola, grote grijze Jacoba. De tweelingkoetjes kleine Lola's. Kleine bruine Jacoba. Ze kunnen niet kweken, maar er mag altijd eentje bij.
Overdag verhuizen ze met z'n allen naar de living. En 's avonds naar Muisjes kamer. Net zoals échte koetjes. In kudde. Van de stal naar de weide en terug.
Grazen doen ze niet, de knuffelkoetjes van m'n kleine meisje. Maar als goede hoeder zorgt Muis er wél voor dat ze 's avonds allemaal in haar bedje liggen.
Plaats genoeg in haar supergrote tweepersoonsbed!
Overdag verhuizen ze met z'n allen naar de living. En 's avonds naar Muisjes kamer. Net zoals échte koetjes. In kudde. Van de stal naar de weide en terug.
Grazen doen ze niet, de knuffelkoetjes van m'n kleine meisje. Maar als goede hoeder zorgt Muis er wél voor dat ze 's avonds allemaal in haar bedje liggen.
Plaats genoeg in haar supergrote tweepersoonsbed!
Zorgzaam
Barstende hoofdpijn. 'k Lig stil in bed.
Muisje komt kijken. "Mama pijn aan het hoofdje?"
Ik knik zachtjes.
Ze geeft mij een zoen op m'n voorhoofd en steekt haar knuffelkoe onder m'n gezicht.
"Zo. Véél beter!"
Lieve muis!
Muisje komt kijken. "Mama pijn aan het hoofdje?"
Ik knik zachtjes.
Ze geeft mij een zoen op m'n voorhoofd en steekt haar knuffelkoe onder m'n gezicht.
"Zo. Véél beter!"
Lieve muis!
Casper
Vanmorgen om 9u dan toch de beslissing genomen.
Rond 9u40 is onze Casper - met de hulp van de dierenarts - gaan spelen in de hemelse weiden... rondcrossen achter konijnen en holen graven tot z'n pootjes er zwart van zien.
Toch wel een héél zware beslissing.
Het huis klinkt leeg nu zonder tiktiktik-pootjes op het parket...
Rond 9u40 is onze Casper - met de hulp van de dierenarts - gaan spelen in de hemelse weiden... rondcrossen achter konijnen en holen graven tot z'n pootjes er zwart van zien.
Toch wel een héél zware beslissing.
Het huis klinkt leeg nu zonder tiktiktik-pootjes op het parket...
zaterdag, oktober 07, 2006
Vrouwen en hun handtassen
Muis en ik met z'n tweetjes op stap. Wij samen gezellig als twee 'madammen' boodschappen doen.
Ze wil ook haar 'boekentasje' meedoen, net zoals ik m'n handtas. Voor Muis zijn alle tasjes tot nu toe 'boekentasjes'. Maar wanneer we in de auto stappen, is ze haar kleine roze pluche harttasje binnen vergeten.
Nu proberen we wel zoveel mogelijk mooi Nederlands te spreken met de kinderen, maar af en toe floept er wel 's een dialectwoord uit.
Nu ook.
"Schatje, zie jij of m'n sjakosj in de auto staat?"
Ze kijkt rond, ziet m'n handtas, maar in plaats van een antwoordje, zie ik waterlanders. Ze herinnert zich plots haar 'boekentasje'...
"Wat is er, kleine Muis?"
"Mijn kasjopje...!"
Vanaf nu zijn de 'boekentasjes' dus kasjopjes!
Ze wil ook haar 'boekentasje' meedoen, net zoals ik m'n handtas. Voor Muis zijn alle tasjes tot nu toe 'boekentasjes'. Maar wanneer we in de auto stappen, is ze haar kleine roze pluche harttasje binnen vergeten.
Nu proberen we wel zoveel mogelijk mooi Nederlands te spreken met de kinderen, maar af en toe floept er wel 's een dialectwoord uit.
Nu ook.
"Schatje, zie jij of m'n sjakosj in de auto staat?"
Ze kijkt rond, ziet m'n handtas, maar in plaats van een antwoordje, zie ik waterlanders. Ze herinnert zich plots haar 'boekentasje'...
"Wat is er, kleine Muis?"
"Mijn kasjopje...!"
Vanaf nu zijn de 'boekentasjes' dus kasjopjes!
woensdag, oktober 04, 2006
Gedachten zijn krachten
Maandagavond 2 oktober 2006, rond 20u30: een bewolkte hemel, maar plots in het Noorden een vallende ster...
---
Met dank aan Roger:
Hoe meer de verzuchting bewaarheid wordt dat als de hele mensenstroom over heel de wereld tegelijkertijd één seconde positief zou denken, de aarde dan ogenblikkelijk en zeer intens een positieve uitstraling krijgt, met heel verstrekkende gevolgen voor de vrede en het geluk in de wereld.
"Op dinsdag 17 oktober 2006 wordt er een verbinding gemaakt tussen twee dimensies in de kosmos, waarbij een Ultraviolette straal naar de aarde gestuurd zal worden met een intense energie. Let op, deze energie versterkt tot één miljoen maal zijn intentie. Dat wil zeggen dat op het moment dat deze U.V.-straal de aarde raakt, de intentie van elke persoon met één miljoen versterkt wordt. Stel je op die dag open met de meest positieve verlangens die je maar kan denken, hou in gedachten alle positieve doelen die je nog wil bereiken in dit leven. Dit is een boodschap als voorbode voor 2012. (...)
Hou je gedachten en gevoelens en de woorden die je die dag spreekt dus zeer zuiver en positief."
Gedachten zijn krachten ...
---
http://www.newciv.org/nl/newslog.php/_v397/__show_article/_a000397-000078.htm
---
Met dank aan Roger:
Hoe meer de verzuchting bewaarheid wordt dat als de hele mensenstroom over heel de wereld tegelijkertijd één seconde positief zou denken, de aarde dan ogenblikkelijk en zeer intens een positieve uitstraling krijgt, met heel verstrekkende gevolgen voor de vrede en het geluk in de wereld.
"Op dinsdag 17 oktober 2006 wordt er een verbinding gemaakt tussen twee dimensies in de kosmos, waarbij een Ultraviolette straal naar de aarde gestuurd zal worden met een intense energie. Let op, deze energie versterkt tot één miljoen maal zijn intentie. Dat wil zeggen dat op het moment dat deze U.V.-straal de aarde raakt, de intentie van elke persoon met één miljoen versterkt wordt. Stel je op die dag open met de meest positieve verlangens die je maar kan denken, hou in gedachten alle positieve doelen die je nog wil bereiken in dit leven. Dit is een boodschap als voorbode voor 2012. (...)
Hou je gedachten en gevoelens en de woorden die je die dag spreekt dus zeer zuiver en positief."
Gedachten zijn krachten ...
---
http://www.newciv.org/nl/newslog.php/_v397/__show_article/_a000397-000078.htm
Paarden en vakantie
Wol en Muis houden van paarden.
Op weg naar school 's morgens groeten we de paarden in de weiden. Het is ontroerend: paarden die 'knuffelend' elkaars manen besnuffelen. Of de pasgeboren baby-paardjes die genieten in het lentegras, met benen in de lucht. Of ze drinken wijdbeens bij hun mama's. Of wat later: puberpaardjes-met-hormonen die dringend 's indruk moeten maken op jonge merries...
En in onze wijk is ook een wei waar paarden staan. Muis en Wol willen gaan kijken. Ik blijf op de weg staan met onze Casper, een oude Jack Russell. Kwestie van hém wat opwinding te sparen.
"Ze zijn er niet, mama!"
"Misschien zijn ze op vakantie?"
"Ja, naar Aruba!"
(Ja qua absurde humor kan Ionesco nog wat leren van onze Wol!)
"Naar Aruba, jongen?"
"Ja, op hotel. Ze moeten wel hun voetjes vegen, anders wordt de kamer vuil en zal de poetsvrouw kijven."
:-)
---
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Godfather
http://fr.wikipedia.org/wiki/La_Cantatrice_chauve
Op weg naar school 's morgens groeten we de paarden in de weiden. Het is ontroerend: paarden die 'knuffelend' elkaars manen besnuffelen. Of de pasgeboren baby-paardjes die genieten in het lentegras, met benen in de lucht. Of ze drinken wijdbeens bij hun mama's. Of wat later: puberpaardjes-met-hormonen die dringend 's indruk moeten maken op jonge merries...
En in onze wijk is ook een wei waar paarden staan. Muis en Wol willen gaan kijken. Ik blijf op de weg staan met onze Casper, een oude Jack Russell. Kwestie van hém wat opwinding te sparen.
"Ze zijn er niet, mama!"
"Misschien zijn ze op vakantie?"
"Ja, naar Aruba!"
(Ja qua absurde humor kan Ionesco nog wat leren van onze Wol!)
"Naar Aruba, jongen?"
"Ja, op hotel. Ze moeten wel hun voetjes vegen, anders wordt de kamer vuil en zal de poetsvrouw kijven."
:-)
---
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Godfather
http://fr.wikipedia.org/wiki/La_Cantatrice_chauve
En pizza...
Soms gebeurt het dat Muis al zo moe is dat ze in slaap valt terwijl ze bij mij drinkt.
Soms gebeurt het dat ze dan droomt dat ze eet.
Pizza bijvoorbeeld.
Auw!
Soms gebeurt het dat ze dan droomt dat ze eet.
Pizza bijvoorbeeld.
Auw!
maandag, oktober 02, 2006
Chocolademelk
Muis krijgt nog altijd borstvoeding. De meeste mensen vinden dat vreemd; wij beiden vinden het vooral gezellig & knus... Een soort van laatste stapje vóór het slapengaan.
Dikwijls spelen we ook een spelletje.
Als ze drinkt, vraag ik haar: "Is het tomatensoep?" Ze ziet onmiddellijk de absurditeit ervan in, en schudt nee - half ongeloof, half glunderend.
"Of chocolademelk, nu ik lang in de zon heb gezeten?"
Ik zié haar denken: wat vertelt mijn mama toch allemaal?
En tenslotte: "Of mama's melk?"
Glunderend knikt ze ja, terwijl ze nog steeds volop drinkt en geniet.
En ik - ik geniet ook.
Dikwijls spelen we ook een spelletje.
Als ze drinkt, vraag ik haar: "Is het tomatensoep?" Ze ziet onmiddellijk de absurditeit ervan in, en schudt nee - half ongeloof, half glunderend.
"Of chocolademelk, nu ik lang in de zon heb gezeten?"
Ik zié haar denken: wat vertelt mijn mama toch allemaal?
En tenslotte: "Of mama's melk?"
Glunderend knikt ze ja, terwijl ze nog steeds volop drinkt en geniet.
En ik - ik geniet ook.
Travis - Side
Ja het klopt: ik heb iets met liedjes. Songteksten in combinatie met een mooie melodie raken mij.
Zoals dit hier. Jammer dat ik hieronder de muziek niet kan zetten...
Well I believe there's someone watching over you
They're watching every single thing you say
And when you die they'll sit you down and take you through
You'll realise one day
That the grass is always greener on the other side
The neighbour's got a new car that you want to drive
And the time is running out
You wanna stay alive
We all live under the same sky
We all will live we all will die
There is no wrong there is no right
The circle only has one side
We all try to live our lives in harmony
For fear of falling swiftly overboard
But life is both a major and a minor key
Just open up the chord
Zoals dit hier. Jammer dat ik hieronder de muziek niet kan zetten...
Well I believe there's someone watching over you
They're watching every single thing you say
And when you die they'll sit you down and take you through
You'll realise one day
That the grass is always greener on the other side
The neighbour's got a new car that you want to drive
And the time is running out
You wanna stay alive
We all live under the same sky
We all will live we all will die
There is no wrong there is no right
The circle only has one side
We all try to live our lives in harmony
For fear of falling swiftly overboard
But life is both a major and a minor key
Just open up the chord
donderdag, september 28, 2006
"Samalietjes"
Muis lijdt aan spraakdyslexie.
Vrij normaal voor haar leeftijd, herinner ik me.
Wel grappig.
"Mama, ik wil samalietjes op mijn sandwich."
Salami dus...
Vrij normaal voor haar leeftijd, herinner ik me.
Wel grappig.
"Mama, ik wil samalietjes op mijn sandwich."
Salami dus...
Spinnenwebgesprek
Iemand vertelt mij dat ik zeer verward overkom wanneer ik iets wil uitleggen. Verward en niet bij de zaak. Alsof m’n gedachten te snel een spinnenweb gaan vormen. Alsof gesproken woorden niet kunnen volgen.
Ik ben verwonderd, kan het niet goed plaatsen. Overtuigen – dacht ik – is m’n tweede natuur.
Die nacht houdt het me enigszins bezig, maar het brengt me geen raad.
De volgende nacht droom ik zacht. Anneke en ik hebben afgesproken om bij te babbelen en ergens iets te drinken. Het lijkt echt, net zoals vroeger. Anne met een sigaretje, wij beiden met een glaasje rode wijn. Het decor is warm. Spiegels, donker hout en rode pluche kussens. Cosy en een beetje kitsch.
Zoals ik vroeger zou gedaan hebben, vraag ik haar visie hierover.
Ze antwoordt mij spontaan: ‘Maar da’s natuurlijk omdat je op één dag op je werk geen vijf zinnen zegt! Zo ken ík je niet...’
En ja, ’s morgens besef ik dat ze inderdaad gelijk heeft. Taal - zelfs je moedertaal - is een vaardigheid die je moet onderhouden. Het is een gewoonte, en je kan ze ook verleren.
---
Anneke en ik.
‘k Ben héél blij dat we op die manier nog kunnen communiceren!
Ik ben verwonderd, kan het niet goed plaatsen. Overtuigen – dacht ik – is m’n tweede natuur.
Die nacht houdt het me enigszins bezig, maar het brengt me geen raad.
De volgende nacht droom ik zacht. Anneke en ik hebben afgesproken om bij te babbelen en ergens iets te drinken. Het lijkt echt, net zoals vroeger. Anne met een sigaretje, wij beiden met een glaasje rode wijn. Het decor is warm. Spiegels, donker hout en rode pluche kussens. Cosy en een beetje kitsch.
Zoals ik vroeger zou gedaan hebben, vraag ik haar visie hierover.
Ze antwoordt mij spontaan: ‘Maar da’s natuurlijk omdat je op één dag op je werk geen vijf zinnen zegt! Zo ken ík je niet...’
En ja, ’s morgens besef ik dat ze inderdaad gelijk heeft. Taal - zelfs je moedertaal - is een vaardigheid die je moet onderhouden. Het is een gewoonte, en je kan ze ook verleren.
---
Anneke en ik.
‘k Ben héél blij dat we op die manier nog kunnen communiceren!
woensdag, september 13, 2006
Nog iets over 'toeval'...
Sinds kort na de geboorte van Muis, heb ik sterk het gevoel dat er nog eentje zit te wachten om zus te mogen worden van Wol en Muis.
Papa wil niet mee. "Twee is meer dan genoeg."
En toch... Laat mij maar dromen.
In m'n gedachten zit ons zonne-engeltje daar, voorlopig nog te genieten van Alles wat niet aards is.
Net als haar mama heeft ze heeft geduld.
Onze Sol-ange.
---
We rijden op de E40 richting Brussel. Radio Eén staat aan; verhalen en actualiteit vermengd met goeie muziek. Een mevrouw aan het woord. Ze heet Solange.
"Da's nu nog 's een mooie naam", zegt m'n anders zo zwijgzame Lief.
Hij zegt het zonder bijbedoelingen, maar ik vind het opmerkelijk.
En voor een keer zwijg ik...
Papa wil niet mee. "Twee is meer dan genoeg."
En toch... Laat mij maar dromen.
In m'n gedachten zit ons zonne-engeltje daar, voorlopig nog te genieten van Alles wat niet aards is.
Net als haar mama heeft ze heeft geduld.
Onze Sol-ange.
---
We rijden op de E40 richting Brussel. Radio Eén staat aan; verhalen en actualiteit vermengd met goeie muziek. Een mevrouw aan het woord. Ze heet Solange.
"Da's nu nog 's een mooie naam", zegt m'n anders zo zwijgzame Lief.
Hij zegt het zonder bijbedoelingen, maar ik vind het opmerkelijk.
En voor een keer zwijg ik...
Over sterren en vlinders
7 September 2006.
Volle maan en een bijna wolkenloze nacht in het prachtig domein van kasteel Ooidonk. Voor een keertje trekken we er met z'n tweetjes op uit. We zijn uitgenodigd op 'Madame Butterfly'. Een opera van Puccini en nog wel in openlucht.
'k Ben aangenaam verrast door het spektakel. Interessant is de simultaanvertaling uit het Italiaans, zodat we ook het verhaal kunnen volgen. 'Madame Butterfly' is een 15-jarige geisha die een Amerikaans officier huwt. Zij neemt haar trouwbeloftes ernstig, maar hij verlaat kort na het huwelijk al hun papieren huis.
Hoewel het stuk zo'n 100 jaar oud is, blijft het nog steeds verrassend Japans-exotisch, en voor mij zelfs met momenten stevig ontroerend.
Het eerste bedrijf eindigt in de echtelijke sponde - allemaal zeer kuis uitgebeeld, zoals het hoorde begin vorige eeuw. De hemel besluit terstond er een schepje bij te doen. Op het moment dat het doek valt, valt er ook een ster.
En voor de zoveelste keer doe ik m'n wens, steeds dezelfde...
Volle maan en een bijna wolkenloze nacht in het prachtig domein van kasteel Ooidonk. Voor een keertje trekken we er met z'n tweetjes op uit. We zijn uitgenodigd op 'Madame Butterfly'. Een opera van Puccini en nog wel in openlucht.
'k Ben aangenaam verrast door het spektakel. Interessant is de simultaanvertaling uit het Italiaans, zodat we ook het verhaal kunnen volgen. 'Madame Butterfly' is een 15-jarige geisha die een Amerikaans officier huwt. Zij neemt haar trouwbeloftes ernstig, maar hij verlaat kort na het huwelijk al hun papieren huis.
Hoewel het stuk zo'n 100 jaar oud is, blijft het nog steeds verrassend Japans-exotisch, en voor mij zelfs met momenten stevig ontroerend.
Het eerste bedrijf eindigt in de echtelijke sponde - allemaal zeer kuis uitgebeeld, zoals het hoorde begin vorige eeuw. De hemel besluit terstond er een schepje bij te doen. Op het moment dat het doek valt, valt er ook een ster.
En voor de zoveelste keer doe ik m'n wens, steeds dezelfde...
zondag, september 03, 2006
Een 'pieleke'
Soms lijkt het dat ik minder te vertellen heb over onze dochter dan over onze zoon. In feite is het nièt zo. Wat hij vertelt met woorden, vertelt zij eerder in haar gedrag...
Opnieuw ellendig weer op deze 26ste Gordeldag. Het miezert en waait hard. We blijven de hele dag binnen. Totdat er tegen 17u een waterzonnetje doorkomt.
Toch nog even naar het bos om het overtollige peil aan energie kwijt te raken.
We kiezen voor Beisbroek. Dit keer geen speeltuin, wel een aangename boswandeling met planetenfiguren op ons pad. Bomen en paddenstoelen ontdekken, noten en vruchtjes oprapen en vergelijken, rijpe braambessen plukken, genieten van de paarse heide.
En telkens even stilstaan bij de mooie mythologische figuren die de planeten van ons zonnestelsel voorstellen.
Ik laat de kinderen het koude materiaal van de beelden even voelen: de driekoppige hond van Pluto, de vis boven Neptunus, de sterren van Uranus.
Wanneer we bijna bij de Volkssterrenwacht van Beisbroek aankomen, liggen de beelden op kortere afstand van elkaar. De voorlaatste figuur is Mercurius, de Boodschapper. Bij hem vallen mij steeds z'n gevleugelde voeten op.
Maar wat valt er bij dit beeld op bij Muisje? "Kijk mama, een pieleke!" De uitgesproken piemel van Mercurius, het eerste waar ze naar grabbelt... Een man achter ons heeft dit ook gezien: "Tja, dat begint wel érg vroeg, niet?"
----
www.de-gordel.be
www.beisbroek.be
Opnieuw ellendig weer op deze 26ste Gordeldag. Het miezert en waait hard. We blijven de hele dag binnen. Totdat er tegen 17u een waterzonnetje doorkomt.
Toch nog even naar het bos om het overtollige peil aan energie kwijt te raken.
We kiezen voor Beisbroek. Dit keer geen speeltuin, wel een aangename boswandeling met planetenfiguren op ons pad. Bomen en paddenstoelen ontdekken, noten en vruchtjes oprapen en vergelijken, rijpe braambessen plukken, genieten van de paarse heide.
En telkens even stilstaan bij de mooie mythologische figuren die de planeten van ons zonnestelsel voorstellen.
Ik laat de kinderen het koude materiaal van de beelden even voelen: de driekoppige hond van Pluto, de vis boven Neptunus, de sterren van Uranus.
Wanneer we bijna bij de Volkssterrenwacht van Beisbroek aankomen, liggen de beelden op kortere afstand van elkaar. De voorlaatste figuur is Mercurius, de Boodschapper. Bij hem vallen mij steeds z'n gevleugelde voeten op.
Maar wat valt er bij dit beeld op bij Muisje? "Kijk mama, een pieleke!" De uitgesproken piemel van Mercurius, het eerste waar ze naar grabbelt... Een man achter ons heeft dit ook gezien: "Tja, dat begint wel érg vroeg, niet?"
----
www.de-gordel.be
www.beisbroek.be
Kleurtjes
Ik weet niet hoe het bij u zit. Hier in ons boerengat in het Wilde Westen zie ik enkel oranje.
"Meer blauw op straat", eist men. Wel ja, hier en daar een verdoken spatje; zelfs de hemel doet niet echt mee.
Elke andere kleur komt er hier hélemaal niet aan te pas. Dat belooft!
Ik wilde wel 's weten welke 'typische' kiezer ik ben. Op het internet vond ik een hulplijst. Vul je persoonlijke voorkeuren in en op basis daarvan worden de kleurtjes aangegeven.
Nu haalde oranje wel een tweede plaats, maar ik denk dat een huis, een hond, een auto, twee kinderen en een partner voldoende zijn om oranje te làten scoren.
Verder is het zo dat hoe meer ik gepusht word van buitenaf - dus hoe meer oranje ik zie - hoe meer ik het zal opnemen voor een underdog.
Hoe kiezen we? Voor hen die óns huis, ónze hond, ónze auto en óns gezin het meest dienen. Of met andere woorden, voor onze portemonnee.
Het werk of de situatie van ieder ander zal ons een worst wezen... Eigen portemonnee eerst!
In feite maakt het niet écht uit. Pimpelpaars, abrikozengroen, limeblauw of watergeel. Een gezond evenwicht, dat moet het zijn. Het mogen alle kleuren van de regenboog zijn - maar even terzijde: daar hoort bruin niet bij...
En anderzijds: zou het niet prachtig zijn, mocht er een 'witte' partij bestaan, met als enig programmapunt, het welzijn van een nooitgehoorde en niet-belanghebbende minderheid?
Aan u de keuze. Op 8 oktober 2006.
"Meer blauw op straat", eist men. Wel ja, hier en daar een verdoken spatje; zelfs de hemel doet niet echt mee.
Elke andere kleur komt er hier hélemaal niet aan te pas. Dat belooft!
Ik wilde wel 's weten welke 'typische' kiezer ik ben. Op het internet vond ik een hulplijst. Vul je persoonlijke voorkeuren in en op basis daarvan worden de kleurtjes aangegeven.
Nu haalde oranje wel een tweede plaats, maar ik denk dat een huis, een hond, een auto, twee kinderen en een partner voldoende zijn om oranje te làten scoren.
Verder is het zo dat hoe meer ik gepusht word van buitenaf - dus hoe meer oranje ik zie - hoe meer ik het zal opnemen voor een underdog.
Hoe kiezen we? Voor hen die óns huis, ónze hond, ónze auto en óns gezin het meest dienen. Of met andere woorden, voor onze portemonnee.
Het werk of de situatie van ieder ander zal ons een worst wezen... Eigen portemonnee eerst!
In feite maakt het niet écht uit. Pimpelpaars, abrikozengroen, limeblauw of watergeel. Een gezond evenwicht, dat moet het zijn. Het mogen alle kleuren van de regenboog zijn - maar even terzijde: daar hoort bruin niet bij...
En anderzijds: zou het niet prachtig zijn, mocht er een 'witte' partij bestaan, met als enig programmapunt, het welzijn van een nooitgehoorde en niet-belanghebbende minderheid?
Aan u de keuze. Op 8 oktober 2006.
dinsdag, augustus 29, 2006
Hij doet het weer!
Raar weer in augustus. Net april.
Wanneer we thuis met de auto vertrekken, regent het. Niet zomaar een beetje; het stort verbolgen neer...
Wanneer we 15 minuutjes later op bestemming komen, schijnt de zon. De regenboog hebben onderweg ergens gemist.
Ik maak er Wolleke op attent.
"Ja mama, de zon volgt mij!", half gemeend, half grappend.
"Volgt ze jou?"
"Ja, ze schijnt voor mij..."
"... op jouw Pad" (en hij heeft niet eens naar de Parelvissers gekeken! Zonlicht op jouw pad. En vergeet niet: het beste moet nog komen!)
Hij moest 's weten hoe juist hij dit inschat...
En - bovendien - waren er zich hier maar meer mensen van bewust...
Wanneer we thuis met de auto vertrekken, regent het. Niet zomaar een beetje; het stort verbolgen neer...
Wanneer we 15 minuutjes later op bestemming komen, schijnt de zon. De regenboog hebben onderweg ergens gemist.
Ik maak er Wolleke op attent.
"Ja mama, de zon volgt mij!", half gemeend, half grappend.
"Volgt ze jou?"
"Ja, ze schijnt voor mij..."
"... op jouw Pad" (en hij heeft niet eens naar de Parelvissers gekeken! Zonlicht op jouw pad. En vergeet niet: het beste moet nog komen!)
Hij moest 's weten hoe juist hij dit inschat...
En - bovendien - waren er zich hier maar meer mensen van bewust...
woensdag, augustus 23, 2006
Sterren in de ruimte
"Ik wil later naar de ruimte gaan."
"Dan zal je hard moeten studeren om astronaut te worden."
"Mmmm... En wat wil jij later worden, mama?"
"Ik wil later graag mama worden."
"Gewoon mama?" met een lichte ontgoocheling in Wollekes stem.
"Gewoon? Ik vind dat niet zo gewoon. Ik vind dat moeilijk. In elk geval moeilijker dan ik op voorhand gedacht had."
"Ja maar mama, wat wil je nóg later dan worden?"
"Oma!"
:-))
"Dan zal je hard moeten studeren om astronaut te worden."
"Mmmm... En wat wil jij later worden, mama?"
"Ik wil later graag mama worden."
"Gewoon mama?" met een lichte ontgoocheling in Wollekes stem.
"Gewoon? Ik vind dat niet zo gewoon. Ik vind dat moeilijk. In elk geval moeilijker dan ik op voorhand gedacht had."
"Ja maar mama, wat wil je nóg later dan worden?"
"Oma!"
:-))
Honderdduizendmiljoen achtentwintig dertig!
Na een aantal weken contemplatie over 'de Dood' kaart de kleine filosoof van de familie een nieuw onderwerp aan: bolle buiken en baby's-to-be.
"Hoeveel kindjes wil jij, mama?"
"Graag nog eentje, dat zijn er dan drie in totaal. Jij, Muis en een Baby. Maar papa wil niet meer. En papa moet z'n zaadje planten bij mama. Anders lukt het niet.
Hoeveel wil jij er graag, Wolleke?"
Wolleke wil 's bewijzen dat hij goed kan tellen: "Honderdduizendmiljoen achtentwintig dertig baby's!"
En even snel voegt hij eraan toe: "En honderdduizendmiljoen achtentwintig dertig mama's!"
"Wowowow... ein Streber!," denk ik... "En waar ga je dan wonen?"
Alsof het de meest domme vraag is die ik kon stellen: "Ah hiér hè mama!"
Papa gaat nog wel wat mogen bijbouwen, vermoed ik. Een paar (?) tuinhuisjes erbij of zo...
"Hoeveel kindjes wil jij, mama?"
"Graag nog eentje, dat zijn er dan drie in totaal. Jij, Muis en een Baby. Maar papa wil niet meer. En papa moet z'n zaadje planten bij mama. Anders lukt het niet.
Hoeveel wil jij er graag, Wolleke?"
Wolleke wil 's bewijzen dat hij goed kan tellen: "Honderdduizendmiljoen achtentwintig dertig baby's!"
En even snel voegt hij eraan toe: "En honderdduizendmiljoen achtentwintig dertig mama's!"
"Wowowow... ein Streber!," denk ik... "En waar ga je dan wonen?"
Alsof het de meest domme vraag is die ik kon stellen: "Ah hiér hè mama!"
Papa gaat nog wel wat mogen bijbouwen, vermoed ik. Een paar (?) tuinhuisjes erbij of zo...
Sterreke - deel II
- "Mama, Anneke is een Sterreke nu, hè?"
- "Ja Wolleke. En wanneer ze wil, kan ze terugkomen. Dan wordt ze terug een babietje in de buik van een mama."
- "Mama, zit een babietje in je buik?"
- "Nee, nu niet."
- "Dan kan Anneke ook een babietje in jouw buik worden. En dan terug "geboord" worden..."
Ik zie hem graag, m'n Wolleke!
- "Ja Wolleke. En wanneer ze wil, kan ze terugkomen. Dan wordt ze terug een babietje in de buik van een mama."
- "Mama, zit een babietje in je buik?"
- "Nee, nu niet."
- "Dan kan Anneke ook een babietje in jouw buik worden. En dan terug "geboord" worden..."
Ik zie hem graag, m'n Wolleke!
donderdag, augustus 17, 2006
Papa kookt
Papa kookt goed. Hij kan het goed en doet dat graag.
Mama iets minder. (We zullen maar in het midden laten of dit een bewuste zet is van mama, of niet.) Volgens papa beperken haar beste keukenkunsten zich tot stoofschotels. Lekker alles wat er nog te vinden is in de koelkast op een hoopje met véél olijfolie & véél look en dan maar sudderen in de oven!
En aangezien mama van papa geen stoofschotels mag maken in de zomer, kookt papa dan maar zelf. Onlangs biefstuk met champignonroomsaus en gebakken krielaardappeltjes.
"Willen jullie proeven van de lekkere saus, kindjes?"
"Nee, alleen maar vlees en patatjes". Geef Muis vlees en je hoort ze niet meer.
Wolleke wil wél saus. En vlees. En krieltjes. En zelfs paddenstoelen.
Hij is in de wolken: "Papa is de beste kok van de héle wéreld!"
"Wel niet zo goed voor m'n lijn, met al die room.
"Welke lijn, mama? Wat bedoel je?"
"Met 'lijn' duiden de mensen aan of je dik of dun bent, slank of voller."
"Of een slappe lijn, mama?"
'k Weet niet goed wat hij hiermee bedoelt... Eten is dansen op een slappe koord? Of het jojo-effect?
Mama iets minder. (We zullen maar in het midden laten of dit een bewuste zet is van mama, of niet.) Volgens papa beperken haar beste keukenkunsten zich tot stoofschotels. Lekker alles wat er nog te vinden is in de koelkast op een hoopje met véél olijfolie & véél look en dan maar sudderen in de oven!
En aangezien mama van papa geen stoofschotels mag maken in de zomer, kookt papa dan maar zelf. Onlangs biefstuk met champignonroomsaus en gebakken krielaardappeltjes.
"Willen jullie proeven van de lekkere saus, kindjes?"
"Nee, alleen maar vlees en patatjes". Geef Muis vlees en je hoort ze niet meer.
Wolleke wil wél saus. En vlees. En krieltjes. En zelfs paddenstoelen.
Hij is in de wolken: "Papa is de beste kok van de héle wéreld!"
"Wel niet zo goed voor m'n lijn, met al die room.
"Welke lijn, mama? Wat bedoel je?"
"Met 'lijn' duiden de mensen aan of je dik of dun bent, slank of voller."
"Of een slappe lijn, mama?"
'k Weet niet goed wat hij hiermee bedoelt... Eten is dansen op een slappe koord? Of het jojo-effect?
Nog een sterretje...
In de lente van dit jaar heeft de veearts onze Robbedoes een finaal spuitje gegeven. Hij had een snelgroeiende kiste op z'n ruggengraat en opereren was te riskant.
Wolleke is er mee bezig, toch wel heel dikwijks...
"Krijgt Robbedoeske nu ook een begrafenis in een witte kist, net zoals Anneke?"
Of:
"Zeg Mama, nu kan Anneke gaan wandelen met Robbedoeske... Ze kunnen daarboven springen van sterreke naar sterreke..."
Ik zie ze 't al doen. Ik hoop dat ze zich amuseren!
Wolleke is er mee bezig, toch wel heel dikwijks...
"Krijgt Robbedoeske nu ook een begrafenis in een witte kist, net zoals Anneke?"
Of:
"Zeg Mama, nu kan Anneke gaan wandelen met Robbedoeske... Ze kunnen daarboven springen van sterreke naar sterreke..."
Ik zie ze 't al doen. Ik hoop dat ze zich amuseren!
donderdag, augustus 10, 2006
Eén van onze favoriete sterren...
Ik wil Anneke 's bellen. Zomaar eens. Wat bijkletsen, onnozel doen, hoe vriendinnen van jaren met elkaar omgaan.
Lachen met haar onnadoenbare imitatie van een franstalige Miss België-kandidaat; blonde wichten met het IQ van een goudvis, die de klemtoon helemaal verkeerd leggen.
"Ik ben Aurélie van Liège en ik houd van de weréldvreed."
"Wat wilt u daar dan concreet mee doen?"
"Ik bekgrijp niet vraag?"
Anneke is er niet. Althans hier niet meer. Eind vorig jaar op een mooie herstavond gestorven in Bordet, Brussel. Naast haar waakten D., een andere vriendin, en haar papa.
Voor de kinderen is Anneke nu een 'sterreke'. Voor mij ergens ook. Ze is er nog.
Op onverwachte momenten duikt ze op. Leuke momenten, ze doen me glimlachen...
Op de radio. Everything but the Girl. "And I miss you, like the desert miss the sun."
Nooit beseft op dat moment toen dat die tekst nu zo van toepassing zou zijn...
Lachen met haar onnadoenbare imitatie van een franstalige Miss België-kandidaat; blonde wichten met het IQ van een goudvis, die de klemtoon helemaal verkeerd leggen.
"Ik ben Aurélie van Liège en ik houd van de weréldvreed."
"Wat wilt u daar dan concreet mee doen?"
"Ik bekgrijp niet vraag?"
Anneke is er niet. Althans hier niet meer. Eind vorig jaar op een mooie herstavond gestorven in Bordet, Brussel. Naast haar waakten D., een andere vriendin, en haar papa.
Voor de kinderen is Anneke nu een 'sterreke'. Voor mij ergens ook. Ze is er nog.
Op onverwachte momenten duikt ze op. Leuke momenten, ze doen me glimlachen...
Op de radio. Everything but the Girl. "And I miss you, like the desert miss the sun."
Nooit beseft op dat moment toen dat die tekst nu zo van toepassing zou zijn...
Baas - deel II
"Mama, mag ik baas zijn vandaag?"
(Hopla, denk ik, weer 's tijd om Wolleke uit te dagen...)
"Natuurlijk mag jij dat! Maar dan moet je wel je verantwoordelijkheid nemen, hè. Goede bazen moeten zorgen dat alles goed verloopt. (Ha, ik hoop stiekem dat mijn baas dit ook leest...)
Ga je - als goede baas - ervoor zorgen dat Muis haar boterham opeet en dat ze in de auto haar gordel aandoet?"
Muis besluit meteen roet in het eten te gooien en 's éxtra tegendraads te doen, ondanks verwoede en vrij strenge pogingen van Zoonlief.
Uiteindelijk geeft hij het op. "Mama, ik wil geen baas meer zijn vandaag..."
Baas zijn levert niet alleen voordelen op, ziet hij in.
(Hopla, denk ik, weer 's tijd om Wolleke uit te dagen...)
"Natuurlijk mag jij dat! Maar dan moet je wel je verantwoordelijkheid nemen, hè. Goede bazen moeten zorgen dat alles goed verloopt. (Ha, ik hoop stiekem dat mijn baas dit ook leest...)
Ga je - als goede baas - ervoor zorgen dat Muis haar boterham opeet en dat ze in de auto haar gordel aandoet?"
Muis besluit meteen roet in het eten te gooien en 's éxtra tegendraads te doen, ondanks verwoede en vrij strenge pogingen van Zoonlief.
Uiteindelijk geeft hij het op. "Mama, ik wil geen baas meer zijn vandaag..."
Baas zijn levert niet alleen voordelen op, ziet hij in.
Onvoorwaardelijk
"Jij bent de liefste mama van de héle wéreld! Ik ga later met jou trouwen!"
(En ik die dacht dat zo'n uitlatingen enkel voorkwamen in sprookjes met een sterk oedipusgehalte... ik ben verbaasd dit te horen van m'n stoere zoon.)
"Ook als we soms hard tegen mekaar roepen en ruzie maken?"
"Ja, dan nog!"
Als dat geen onvoorwaardelijke liefde is!
(En ik die dacht dat zo'n uitlatingen enkel voorkwamen in sprookjes met een sterk oedipusgehalte... ik ben verbaasd dit te horen van m'n stoere zoon.)
"Ook als we soms hard tegen mekaar roepen en ruzie maken?"
"Ja, dan nog!"
Als dat geen onvoorwaardelijke liefde is!
Baas - deel I
Wolleke is in de war: "Wie is de baas bij ons?"
"Ik weet niet, zeg jij het eens?", daag ik hem uit.
"Papa, want hij is de oudste."
"Papa ziet er misschien de oudste uit, maar mama is ouder hoor..."
Dit klopt niet met z'n kinderlogica. Zie ik daar twijfel?
Even later:
"Mama?"
"Ja?"
"Papa is toch de baas, want papa is de papa", triomfeert hij...
Oei, twijfel bij mij... Heb ik Wolleke verkeerd opgevoed? Hebben z'n schoolvriendjes verkeerde gedachten meegekregen bij hun opvoeding? Dit druist regelrecht in tegen m'n emancipatief gevoel in...
"En later ben ik de baas, want ik ga ook papa worden!"
Allé, op kleinkinderen kan ik dan toch nog hopen...
"Ik weet niet, zeg jij het eens?", daag ik hem uit.
"Papa, want hij is de oudste."
"Papa ziet er misschien de oudste uit, maar mama is ouder hoor..."
Dit klopt niet met z'n kinderlogica. Zie ik daar twijfel?
Even later:
"Mama?"
"Ja?"
"Papa is toch de baas, want papa is de papa", triomfeert hij...
Oei, twijfel bij mij... Heb ik Wolleke verkeerd opgevoed? Hebben z'n schoolvriendjes verkeerde gedachten meegekregen bij hun opvoeding? Dit druist regelrecht in tegen m'n emancipatief gevoel in...
"En later ben ik de baas, want ik ga ook papa worden!"
Allé, op kleinkinderen kan ik dan toch nog hopen...
dinsdag, augustus 08, 2006
Eerste zwemlessen
Wolleke wordt vijf volgende zondag. Omdat de kasten al uitpuilen met Lego en Playmobil, krijgt hij dit jaar een ander cadeau: hij mag leren zwemmen.
Nu kan hij wel al goed ploeteren in het water, weliswaar met zwembandjes en snorkel aan. Het liefste wat hij doet, is mij natblazen met het water uit zijn tuba.
Maar wat ben ik ontroerd wanneer hij zonder problemen in 't diepe water springt. Kopje onder en twee duimen omhoog van de zwemjuf.
'Kikker, open en toe, die benen'. En: 'Handjes onder de kin, schieten, open en terug onder de kin'.
Soms denkt hij teveel na. Dan gaan de benen éérst open en toe, om dan een kikker te worden.
Ja, hij wordt groot, m'n kleine Wolleke. Vijf jaar geleden zwom hij nu nog in m'n buik en nu in het diepe...
Nu kan hij wel al goed ploeteren in het water, weliswaar met zwembandjes en snorkel aan. Het liefste wat hij doet, is mij natblazen met het water uit zijn tuba.
Maar wat ben ik ontroerd wanneer hij zonder problemen in 't diepe water springt. Kopje onder en twee duimen omhoog van de zwemjuf.
'Kikker, open en toe, die benen'. En: 'Handjes onder de kin, schieten, open en terug onder de kin'.
Soms denkt hij teveel na. Dan gaan de benen éérst open en toe, om dan een kikker te worden.
Ja, hij wordt groot, m'n kleine Wolleke. Vijf jaar geleden zwom hij nu nog in m'n buik en nu in het diepe...
Knippen
Een jaartje terug ben ik in avondschool afgestudeerd als haarkapster. 't Heeft me veel zenuwen, tranen en bibberhandjes gekost op het examen. Vooral dit laatste is niet erg bevorderlijk voor een goeie uitslag, en al zeker niet voor een kapster-in-spe. Maar 'k was er door, nipt dus.
Nee, ik doe er niks mee. Of toch: 'k mag m'n ambacht nu botvieren op m'n kindjes en m'n partner. Ik denk dat de kinderen ervan uitgaan dat alle mama's haar knippen.
'Ga je m'n haartjes nog 's knippen, mama?' (gelukkig mag ik de coupe voorlopig nog kiezen!)
Ik pak m'n schaar en besluit een carré'tje te knippen in Muisjes koperblonde haar. Mét korte trendy pony. Natùùrlijk blijft ze niet erg stilzitten en moet ik de klus in slechts twee lagen klaren. 't Resultaat valt nog mee. 't Frou'tje is hip. Volgende keer 's proberen om 'm schuin te knippen, denk ik.
Even dwalen m'n gedachten af. Maar dat is buiten Muis gerekend. Ze pakt de schaar als een volleerde, gaat voor de spiegel zitten en knipt er - hap - een stukje uit de froufrou uit.
Tja, véél hipper kan het nu niet meer.
Wel geen reclame natuurlijk voor een kapster-in-spe... Of zal ik er een trend van maken?
Nee, ik doe er niks mee. Of toch: 'k mag m'n ambacht nu botvieren op m'n kindjes en m'n partner. Ik denk dat de kinderen ervan uitgaan dat alle mama's haar knippen.
'Ga je m'n haartjes nog 's knippen, mama?' (gelukkig mag ik de coupe voorlopig nog kiezen!)
Ik pak m'n schaar en besluit een carré'tje te knippen in Muisjes koperblonde haar. Mét korte trendy pony. Natùùrlijk blijft ze niet erg stilzitten en moet ik de klus in slechts twee lagen klaren. 't Resultaat valt nog mee. 't Frou'tje is hip. Volgende keer 's proberen om 'm schuin te knippen, denk ik.
Even dwalen m'n gedachten af. Maar dat is buiten Muis gerekend. Ze pakt de schaar als een volleerde, gaat voor de spiegel zitten en knipt er - hap - een stukje uit de froufrou uit.
Tja, véél hipper kan het nu niet meer.
Wel geen reclame natuurlijk voor een kapster-in-spe... Of zal ik er een trend van maken?
Krokodieltjes
Muisje en Wolleke eten.
'Mmmm, 't zijn 'krokodieltjes'... Lekker!' , zegt Muisje.
Ik kijk haar verbaasd aan.
'Ah ja, hè mama, 'krokodieltjes'!', beaamt Wolleke.
Ik hoor het nog steeds in Keulen donderen.
Plots zie ik het:
Ah ja! Ze zijn alletwee groen: brocoli'tjes en "krokodieltjes".
Lekker met een béchamelsausje...
'Mmmm, 't zijn 'krokodieltjes'... Lekker!' , zegt Muisje.
Ik kijk haar verbaasd aan.
'Ah ja, hè mama, 'krokodieltjes'!', beaamt Wolleke.
Ik hoor het nog steeds in Keulen donderen.
Plots zie ik het:
Ah ja! Ze zijn alletwee groen: brocoli'tjes en "krokodieltjes".
Lekker met een béchamelsausje...
Abonneren op:
Posts (Atom)
