Eén van onze favoriete sterren...

Ik wil Anneke 's bellen. Zomaar eens. Wat bijkletsen, onnozel doen, hoe vriendinnen van jaren met elkaar omgaan.
Lachen met haar onnadoenbare imitatie van een franstalige Miss België-kandidaat; blonde wichten met het IQ van een goudvis, die de klemtoon helemaal verkeerd leggen.
"Ik ben Aurélie van Liège en ik houd van de weréldvreed."
"Wat wilt u daar dan concreet mee doen?"
"Ik bekgrijp niet vraag?"

Anneke is er niet. Althans hier niet meer. Eind vorig jaar op een mooie herstavond gestorven in Bordet, Brussel. Naast haar waakten D., een andere vriendin, en haar papa.

Voor de kinderen is Anneke nu een 'sterreke'. Voor mij ergens ook. Ze is er nog.

Op onverwachte momenten duikt ze op. Leuke momenten, ze doen me glimlachen...
Op de radio. Everything but the Girl. "And I miss you, like the desert miss the sun."
Nooit beseft op dat moment toen dat die tekst nu zo van toepassing zou zijn...