Papa kookt goed. Hij kan het goed en doet dat graag.
Mama iets minder. (We zullen maar in het midden laten of dit een bewuste zet is van mama, of niet.) Volgens papa beperken haar beste keukenkunsten zich tot stoofschotels. Lekker alles wat er nog te vinden is in de koelkast op een hoopje met véél olijfolie & véél look en dan maar sudderen in de oven!
En aangezien mama van papa geen stoofschotels mag maken in de zomer, kookt papa dan maar zelf. Onlangs biefstuk met champignonroomsaus en gebakken krielaardappeltjes.
"Willen jullie proeven van de lekkere saus, kindjes?"
"Nee, alleen maar vlees en patatjes". Geef Muis vlees en je hoort ze niet meer.
Wolleke wil wél saus. En vlees. En krieltjes. En zelfs paddenstoelen.
Hij is in de wolken: "Papa is de beste kok van de héle wéreld!"
"Wel niet zo goed voor m'n lijn, met al die room.
"Welke lijn, mama? Wat bedoel je?"
"Met 'lijn' duiden de mensen aan of je dik of dun bent, slank of voller."
"Of een slappe lijn, mama?"
'k Weet niet goed wat hij hiermee bedoelt... Eten is dansen op een slappe koord? Of het jojo-effect?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten