Iets meer dan een jaar nu dat ik blog. Honderdvijfenzestig berichten op een jaar. Meer dan ik oorspronkelijk gedacht had. Soms niet meer dan oneliners. Soms een heel epistel uit verschillende delen.
En toch. Toch kan ik niks forceren.
Meer focussen betekent onvermijdelijk minder output.
Het moet spontaan komen en min of meer willekeurig. Zoals het vallen van de bladeren (Oh nee! Alsjeblieft nu nog niet!).
Of stoelgang.
En zo is het ook bedoeld. Niet meer en niet minder. Lezen, veroberen, laten smaken en wegspoelen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten