We eten bearnaisesteak met sla.
Voor de kindjes steak zonder saus maar met kroketjes. Muis eet graag groenten, maar wel de gekookte versie. Niets rauw. Wol eet bijna alles, maar heeft zin in kroketjes en niet in sla. Hij pikt wel enkele trostomaatjes van Papa's bord.
Muis prikt een kroketje op haar vork. Ze pelt vakkundig de krokante laag ervan die ze dan -beetje bij beetje- in haar mond stopt, maar laat de puree voorlopig ongemoeid.
'Hé, zegt Lief, dat deed ik vroeger ook. Op nét dezelfde manier.'
Dat wist ik niet. En hoe kan Muis dat dan weten?
Net zoals m'n papa alle etiketjes van allerhande flessen lospeutert. M'n zus doet dat en ik ook. Onbewust, maar het moet eraf. Omdat ik het mooier vind? Omdat ik graag prul? Ik weet het niet.
En net zoals ik het Wol ook al zag doen.
Meer en meer ben ik ervan overtuigd dat ook totaal triviale zaken genetisch worden doorgegeven. Veel wordt aangeleerd, maar veel ook is aangeboren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten